We delen graag wat meer in foto's en detail!
Dankzij fotograaf Serge Baugniet kunnen we dit doen door middel van een prachtige fotoreeks die hij maakte van de expo. Deze laatste mag gerust een succes genoemd worden met meerdere honderden bezoekers waarvan velen de uitvoerige rondleiding door Erik Bogaert volgden. Er werd zo heel wat geleerd maar soms ook aangebracht door enkele bezoekers die net nieuwe informatie wisten te delen over de ervaringen van hun familie op die noodlottige dinsdag, 16 januari 1945.
Wij feliciteren de organisatoren Filip Maes en Erik Bogaert dan ook van harte met hun geslaagd initiatief om de herinnering aan deze verschrikkelijke periode te bevorderen en ze zo ook te helpen bewaren. Op naar het volgende!

Aan de ingang werd men begroet door de vele uitbundige burgers en een lid van de weerstand, allen onlosmakelijk verbonden met de bevrijding van de stad. Met het front nog aan het Albertkanaal was uiteraard niet alles rozengeur en maneschijn. Een interessante, esthetische en diverse selectie aan documenten en objecten uit de periode gaven dit alles treffend weer in de eerste toonkasten.
Een onmisbaar element in het verhaal van de V-wapens is natuurlijk de verschrikkelijke luchtoorlog die tijdens WO2 losbarstte en talloze burgers het leven kostte. Ook aan dit onderwerp werd een kast gewijd met o.a. objecten rond het dodelijkste bombardement in de Benelux dat Mortsel trof op 5 april 1943. De vele malen zwaardere aanvallen op Duitse steden en resulterende drang naar vergelding zou vanaf oktober 1944 vooral zware gevolgen hebben voor Antwerpen en haar haven.



Aan de hand van originele onderdelen en enkele mooie schaalmodellen kwam vervolgens de ontwikkeling en werking van zowel de V1 als de V2 vergeldingswapens aan bod.
Uit de collectie van het bunkermuseum was er een turbine te zien van een V2, uiteraard wat beschadigd na met een snelheid van zo’n 3000 km/u in Antwerpen neer te komen.

Zelfs wanneer er nooit één van de duizenden geproduceerde vergeldingswapens was afgevuurd geweest verdienden ze nog steeds een dodelijke reputatie vanwege de vele slachtoffers bij hun productie en al de voorbereiding. Op originele wijze werd dit donkere thema belicht in een ruimte die verwees naar de primaire plaats van productie, de helse tunnels van het beruchte Mittelwerk.


Spijtig genoeg kon in minder dan 2 jaar na de eerste succesvolle testvlucht de V2 raket al in massaproductie gebracht worden en zouden de meeste van hen uiteindelijk op Antwerpen en haar haven afgevuurd worden. Hoe dit gebeurde werd mee verduidelijkt aan de hand van enkele mooie schaalmodellen van de benodigde apparatuur.

De uiterst zware als even belangrijke taak die de Antwerpse hulpdiensten tijdens het 175 dagen durende bombardement te wachten stond kreeg ook aandacht. Van zowel Brandweer, het Rode Kruis en niet in het minst de Passieve Luchtbescherming was er een mooie selectie objecten te bewonderen.



Sommigen verlieten de stad maar de meeste mensen verhuisden zoveel mogelijk naar de kelder. Ook hierrond werd een opstelling samengesteld en tijdens de rondleidingen natuurlijk ook stilgestaan bij het leven…



… en lijden in de “stad van de plotselinge dood”.




Op passende wijze werd de dodelijke tol weergegeven door V-bom slachtoffers een naam en soms gezicht te geven, uiteraard slechts een kleine fractie van de meer dan 3000 doden die over de 175 dagen vielen. De toonkast brengt het hele verhaal ook terug bij het specifieke verhaal dat deze expo deels mee inspireerde, dat van Paula Impens (te lezen op onze V2 pagina).
Haar naam was te lezen in het begrafenisboek van de St. Andrieskerk, samen met vele van de 58 dodelijke slachtoffers in de Steenbergstraat op 16/1/1945.


Als afsluiter was er nog een overzicht van publicaties en memorabilia die na de oorlog verschenen rond de V-wapen periode. Wie enkele van de foto’s in de kast beter wil bekijken kan terecht op onze SHAEF expositie webpagina rond dit onderwerp.
